سلام آبجي ...يكي مي گفت: زندگي رسم خوشاينديست ......امروز تكرار ديروز است و فردا آيينه اي در برابر امروز اما من امروز ،من ديروز نيست ... من و تو نبايد تكراري شويمكه اگر ايمان در وجودمان خانه بسازد و مهر در دلمان ماوا بگيرد ،تكراري بودن ديگر معنايي ندارد
و زندگي يعني همين ...يعني بودن و تكراري نبودن...يعني نفس كشيدن در لحظه هايي كه مي گذرند ...
يعني رفتن ، رفتن و رسيدن ...
يعني دل بستن به صداي رويش يك برگ و مهرورزيدن و مهرورزيدن و مهرورزيدن ...
كه اين همه ي زندگيست ...صفاي قلمتون ... ياحق!