سلام..

متن فوق العاده اي بود!! و به عبارتي ديگر خداوند غم را نيافريد.. ما انسانها خالق غم هستيم...

ز خاك من اگر گندم بر آيد از آن گر نان پزي مستي فزايد

خمير و نانبا ديوانه گردد تنورش بيت مستانه سرايد